Czym charakteryzuje się metoda krakowska? Na czym ona polega? Jakie funkcje i obszary bada?

METODA KRAKOWSKA:

Metoda sylabowa, która opiera się na wspomaganiu i stymulacji pracy lewej półkuli mózgowej, która przetwarza świat sekwencyjnie, oraz wykorzystaniu zdolności symultanicznych prawej półkuli mózgowej.
Lewa półkula mózgu bowiem odpowiada za przetwarzanie reguł, przetwarza czas, porządkuje sekwencyjnie ( element po elemencie, szczegółowo) dostrzega i analizuje różnice, odkrywa relacje między elementami, oraz bardzo ważne: odbiera, zapamiętuje, przetwarza i tworzy informacje językowe oraz przetwarza linearnie teksty czytane.
Prawa półkula mózgu natomiast opracowuje informacje symultanicznie (globalnie), przetwarza dane przez podobieństwo, rozpoznaje, zapamiętuje oraz przetwarza poprzez odniesienie do posiadanych już informacji. Przetwarza również muzykę, przestrzeń, znaki ikoniczne, odbiera i ukazuje negatywne emocje, rozpoznaje twarze.
Oczywiście obie półkule muszą ze sobą współpracować!
Między nimi znajduje się spoidło wielkie, czyli inaczej ciało modzelowate. Jego funkcją jest przekazywanie informacji między półkulami.
Wokół nas, we współczesnym świecie wszędzie są obrazy, nie możemy od nich uciec – znaki, grafiki, symbole, piktogramy, emotikonki, filmy. (tutaj od razu przy okazji narzuca mi się myśl o wysokich technologiach). Wszystkie te obrazy i wyżej wymienione elementy przetwarzane są prawopółkulowo, w związku z tym, odbierając wszystkie bodźce płynące do nas z plakatów i innych tego typu projektów, nieświadomie nawet rozwijają one naszą prawopółkulowość. Jest to niebezpieczne o tyle, że język tworzony jest w lewej półkuli: wszystkie zasady gramatyczne, odróżnianie podobnych głosek jak m:w, b:d, czytanie sylab itd. Musimy wobec tego dbać o prawidłowy rozwój lewej półkuli mózgu u naszych pociech powierzonych nam pod opiekę.
Metoda skierowana jest do dzieci całkowicie zdrowych, w celu stymulacji ich rozwoju jak i do dzieci z zaburzeniami rozwojowymi w celu korygowania ich różnorodnych zaburzeń funkcjonalnych.

PODSTAWOWE ELEMENTY METODY TO:
1.Stymulacja słuchowa
2.Komunikacja ułatwiona
3.Gesty wizualizacyjne i gesty interakcyjne
4.Manualne Torowanie Głosek
5.Techniki komunikacyjne
6.Programowanie języka
7.Dziennik wydarzeń
8.Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania®
9.Terapia funkcji wzrokowych
10.Stymulacja funkcji motorycznych
11.Wybór dominującej ręki
12.Kształtowanie zabawy tematycznej
13.Stymulacja lewej półkuli mózgu
14.Kształtowanie zachowań społecznych
15.Stymulacja poznania wielozmysłowego
16.Stymulacja pamięci
17.Ćwiczenia kategoryzacji
18.Kształtowanie myślenia przyczynowo - skutkowego
19.Logoterapia czyli rozmowy z rodzicami, wyjaśnienie zasad terapii, przekazanie programu i umożliwienie rodzicom oglądania prowadzonych zajęć z dzieckiem.
W procesie terapii oprócz symultaniczno-sekwencyjnej nauki czytania należy uwzględnić specjalnie opracowane ćwiczenia ogólnorozwojowe w zakresie:

ANALIZY I SYNTEZY WZROKOWEJ

STYMULACJI SŁUCHOWEJ

STYMULACJI LEWEJ PÓŁKULI

MYŚLENIA

PAMIĘCI

STYMULACJI FUNKCJI MOTORYCZNYCH

ANALIZA I SYNTEZA WZROKOWA TO:

układanie takiego samego obrazka do takiego samego
wyszukiwanie wśród obrazków jednego różniącego się szczegółem

dobieranie brakujących elementów do obrazka

układanie historyjek obrazkowych

składanie obrazków z części
odnalezienie na dużej ilustracji przedmiotu pokazanym na pojedynczym obrazku na małym obrazku
układanie wzorów tematycznych i atematycznych

STYMULACJA SŁUCHOWA TO:
naśladowanie wydawania dźwięków
lokalizacja źródła dźwięku
rozpoznawanie i zapamiętywanie dźwięku
różnicowanie dźwięków
połączenie dźwięku z innymi bodźcami
naśladowanie sekwencji dźwiękowych
naśladowanie usłyszanych sylab, wyrazów, zdań
rozpoznawanie i zapamiętywanie zdań
różnicowanie zdań

STYMULACJA LEWEJ PÓŁKULI TO:
Opanowanie języka mówionego i pisanego wymaga opanowania umiejętności szeregowania, układania sekwencji oraz dostrzegania relacji.
Szereg – ciąg elementów ustawionych obok siebie w linii prostej.
Podczas konstruowania szeregów do ćwiczeń stymulujących powinny być uwzględnione następujące cechy:

 rosnąca wielkość
 malejąca wielkość
 stopniowe domykanie rysunku
 rosnąca intensywność barwy

Nauka układania szeregów odbywa się w następujących etapach:
 naśladowanie
 kontynuowanie
 uzupełnianie
 samodzielne układanie szeregu

Sekwencja – jest ciągiem znaków uporządkowanych według określonej zasady. W sekwencji struktury powtarzają się.
Wprowadzamy w takich samych etapach jak wyżej szeregi.
Relacje – zależność między dwoma lub większą liczba elementów.

Najistotniejsza umiejętnością jest dostrzeganie różnic i związków między dwoma lub większą liczbą elementów. Relacje przetwarzane są lewopółkulowo – sekwencyjnie.
Rodzaje ćwiczeń:
 identyfikowanie
 różnicowanie
 porównywanie

ĆWICZENIA PAMIĘCI
Pamięć symultaniczna – odnosi się do całościowego przechowywania informacji w prawej półkuli mózgu.
Pamięć sekwencyjna – zależy od prawidłowego funkcjonowania lewej półkuli mózgu. Zapamiętywanie sekwencyjne jest zapamiętywaniem krok po kroku, z uwzględnieniem linearnego uporządkowania po sobie bodźców.

ĆWICZENIA MYŚLENIA
kategoryzowanie – wymaga współpracy obu półkul mózgowych prawa dostrzega podobieństwo a lewa różnice, by wykluczyć element zbioru.myślenie przyczynowo - skutkowe – układanie historyjek obrazkowych

STYMULACJA WSZYSTKICH WYMIARÓW MOTORYKI
Wpływa na rozwój języka oraz funkcji poznawczych.
Ćwiczenie małej motoryki maja na celu osiągnięcie precyzji w posługiwaniu się dominująca ręką.
Ćwiczenia dużej motoryki muszą być połączone z działaniem w rzeczywistym życiu. Tylko wówczas będą sprzyjały kształtowaniu się funkcji poznawczych.