Scenariusz zajęć w grupie dzieci 6-letnich

Temat zajęcia: „Jesienne dni tygodnia”

Data zajęcia: 13.11.2018r.
Grupa: V „Motyle"

Obszar podstawy programowej:

I. Fizyczny obszar rozwoju dziecka

5) uczestniczy w zabawach ruchowych,

II. Emocjonalny obszar rozwoju dziecka

7) szuka wsparcia w sytuacjach trudnych dla niego emocjonalnie; wdraża swoje własne strategie, wspierane przez osoby dorosłe lub rówieśników;

III. Społeczny obszar rozwoju dziecka

1) przejawia poczucie własnej wartości jako osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze;

7) respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;

8) obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe;

9) komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy.

IV. Poznawczy obszar rozwoju dziecka

12) klasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia, układa

przedmioty w grupy, szeregi, rytmy, odtwarza układy przedmiotów i tworzy

własne, nadając im znaczenie, rozróżnia podstawowe figury geometryczne (koło,

kwadrat, trójkąt, prostokąt);

15) przelicza elementy zbiorów w czasie zabawy, prac porządkowych, ćwiczeń

i wykonywania innych czynności, posługuje się liczebnikami głównymi

i porządkowymi, rozpoznaje cyfry oznaczające liczby od 0 do 10, eksperymentuje

z tworzeniem kolejnych liczb, wykonuje dodawanie i odejmowanie w sytuacji

użytkowej, liczy obiekty, odróżnia liczenie błędne od poprawnego;

16) posługuje się w zabawie i w trakcie wykonywania innych czynności pojęciami

dotyczącymi następstwa czasu np. wczoraj, dzisiaj, jutro, rano, wieczorem, w tym

nazwami pór roku, nazwami dni tygodnia i miesięcy;

Treści programowe:

• Warstwa psychologiczna– treści programowa:

ü  wskazywanie i nazywanie przedmiotów w kształcie poznanych liter, cyfr

ü  stosowanie w wypowiedzi wielu zdań na dany temat

ü  czytanie całościowe nazw umieszczonych w Sali

ü  dostrzeganie rytmicznej organizacji czasu w stałych następstwach dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy

ü  stosowanie określeń: dzisiaj, wczoraj, jutro, pojutrze

ü  poznawanie cyfr: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9,

• Zakładane efekty – warstwa psychologiczna:

ü  zapamiętuje proste wiersze, rymowanki i piosenki

ü  dostrzega rytm w wierszach, następstwach dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy

ü  samodzielnie organizuje własne stanowisko pracy

• Warstwa socjologiczna – treści programowe:

ü  rozpoznawanie emocji innych osób

ü  odpowiedzialne wykonywanie powierzonych zadań

ü  wspomaganie kolegów – nieśmiałych, słabszych, młodszych

ü  budowanie wypowiedzi stosownej do sytuacji

• Zakładane efekty – warstwa socjologiczna:

ü  kontroluje własne zachowani

ü  przewiduje konsekwencje podejmowanych wyborów

ü  właściwie zachowuje się w sytuacjach trudnych, rozwiązuje problemy wspólnie z kolegami

ü  przewiduje skutki swojego postępowania względem innych

ü  komunikuje się w sposób kompetentny – opowiada, słucha, pyta, odpowiada na pytania

• Warstwa kulturologiczna – treści programowa:

ü  wyrażanie swoich przeżyć wewnętrznych, uczuć poprzez różne formy ekspresji: słownej, ruchowej, muzycznej, plastyczne

• Zakładane efekty – warstwa kulturologiczna:

ü  wyraża swoje przeżycia wewnętrzne poprzez różne formy ekspresji: słownej, ruchowej, muzycznej, plastycznej

Cel główny: Utrwalanie kolejności dni tygodnia. Rozumienie słów: jutro, wczoraj,     przedwczoraj, pojutrze.

Cele szczegółowe:

• Utrwalanie następstw dni tygodnia.
• Przemienność kolejno następujących po sobie dni tygodnia.
• Kształtowanie umiejętności liczenia-rozszerzanie zakresu liczenia i ustalenie ile jest policzonych elementów.
• Stosowanie liczebników porządkowych
• Rozumienie słów: jutro, wczoraj, przedwczoraj, pojutrze.
• Wyzwolenie wielostronnej aktywności dzieci przez przyswajanie, odkrywanie, przeżywanie, działanie.

Cele operacyjne:

• Wymienia dni tygodnia.
• Dopasowuje cyfry stosuje liczebniki porządkowe.
• Uważnie słuch czytanego wiersza przez nauczyciela.
• Odpowiada na pytania dotyczące wiersza.
• Dopasowuje ilustrację do odpowiednich dni.
• Dostrzega rytm i stałe następstwa czasu w powtarzających się dniach tygodnia.
• Nazywa kolejne dni tygodnia.
• Wie ile tydzień ma dni.
• Rozumie słowa: jutro, wczoraj, przedwczoraj, pojutrze.
• Myśli logicznie i samodzielnie.

Metody:

Elementy metody E. Gruszczyk – Kolczyńskiej „Dziecięca matematyka”

Słowna- wypowiedzi dzieci, rozmowa
Oglądowe– pokaz, obserwacja
Czynne – zadań stawianych do wykonania
Aktywizująca– samodzielnych doświadczeń

Formy pracy:

• indywidualna
• zbiorowa

Środki dydaktyczne: 

Nazwy dni tygodnia, cyfry, wiersz, obrazki do wiersza, kartoniki z nazwami dni tygodnia, piłka, arkusz papieru, kredki, kartki białe, taśma samoprzylepna, markery.

Przebieg zajęcia:

1. 1.Powitanie w kręgu:
   - witam dziewczynki (machają ręką)
   - witam chłopców (machają ręką)
   - witam wszystkich, którzy lubią bawić się w przedszkolu (machają wszyscy)
2. 2.Wprowadzenie dzieci do tematu zajęć. Nauczyciel kładzie na dywanie w różnej kolejności kartki z nazwami dni tygodnia i pyta dzieci Co można z ty zrobić? Dzieci podają propozycję rozwiązania problemu. Celem jest ułożenie przez dzieci prawidłowej kolejności dni tygodnia. Wspólne wymienianie dni tygodnia. Następnie nauczyciel rozkłada cyfry od 1-7 i prowadzi zabawę w ten sam sposób. Cele jest dopasowanie odpowiedniej cyfry do odpowiedniego dnia. Po dopasowaniu dzieci wspólnie odczytują nazwy dni i ustalają, z iluskłada się tydzień. Odpowiadają na pytania dotyczące następstwa dni, np.:

ü  Którym dniem tygodnia jest środa?

ü  Jak nazywa się piąty dzień tygodnia?

1. 3.Dopasowanie ilustracji do ułożonych dni tygodnia Przedstawienie wiersza autorstwa nauczyciela „Co robią jesienią dni tygodnia”.

Gdy tylko jesienny deszczyk mży i słonko na niebie lśni,

bawią się jesienią tygodnia dni.

Poniedziałek – bawi się liśćmi.

Wtorek – robi z kasztanów ludziki.

Środa- szuka koloru pomarańczowego.

Czwartek - żółtego.

A piątek brązowego.

Sobota się wcale nie nudzi, bo deszczyk bardzo lubi   i woła niedzielę:

„Hej baw się z nami będzie weselej!”

Niedziela, chętna do zabawy parasol bierze bo wie,

że deszczyk jesienią czasami z nieba leje.

1. 4.Ustalanie, że słowo tydzień ma dwa znaczenia: stałą kolejność nazw dni tygodnia i siedem dni, obojętnie od którego dnia zacznie się je liczyć. Nauczycielka zaprasza dzieci na środek sali i ustawia je w kole. Następnie stwierdza: Za tydzień pójdziemy do parku. Zastanawiam się, jaki to będzie dzień: poniedziałek czy wtorek, a może środa? Dzieci zastanawiają się. Nauczycielka proponuje: Trzeba dowiedzieć się, jak to jest z tygodniem. Oznacza dzieci tak, aby każdy wiedział, jakim jest dniem tygodnia (przypina karteczki z nazwami dni tygodnia) Sprawdzamy, czy się nie pomyliłam w kolejności dni. Tydzień zaczyna się w poniedziałek. Ty jesteś poniedziałek (wskazuje dziecko z taką karteczką) .... Następny jest wtorek ... następna środa ... (i tak aż do końca oznacza wszystkie dzieci-dni stojące w okręgu). Zaczyna się rozmowa: - Nauczycielka: W którym dniu zaczyna się tydzień? - Dzieci: W poniedziałek. - Nauczycielka: Ile dni ma tydzień? - Dzieci: Siedem. - Nauczycielka: Sprawdzamy licząc od poniedziałku (wskazuje dziecko z taką kartką): poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela. Zgadza się, od poniedziałku do niedzieli jest siedem dni. Czy tydzień może rozpocząć się w czwartek? - Dzieci: Nie! - Nauczycielka: Proponuję liczyć od czwartku. Tydzień ma siedem dni. Liczymy i pokazujemy na palcach: czwartek, piątek, sobota, niedziela, poniedziałek, wtorek, środa. Zgadza się: od czwartku do środy jest siedem dni. - Nauczycielka: Możemy już dowiedzieć się, jak to będzie z naszą wyprawą do parku. Mamy się wybrać za tydzień. Dzisiaj jest wtorek. Ty jesteś wtorek (wskazuje dziecko z taką karteczką). Tydzień ma siedem dni. Liczę, a wy pokazujcie na palcach: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem. Minęło siedem dni, tydzień, i znowu mamy wtorek.

W podobny sposób dzieci sprawdzają, kiedy minie siedem dni, jeżeli zacznie się liczyć od soboty, od środy, od piątku itd.

1. 5.„Jutro, wczoraj…”   - zabawa z piłką w kole. Dzieci siadają w kręgu:

ü  Nauczyciel podaje piłkę pierwszemu dziecku i wymienia dzień (poniedziałek), dzieci

przekazują piłkę po obwodzie koła, wymieniając kolejno dni tygodnia.

ü  Nauczyciel rzuca piłką w kierunku wybranego dziecka, mówiąc np. „Dziś jest sobota,

jutro będzie …”, „Dzisiaj jest środa, wczoraj był…” , „Wczoraj był piątek, dzisiaj jest

…” – dzieci podają nazwy dni, uwzględniając następstwo czasowe.

1. 6.Podsumowanie zajęć. Nauczyciel pyta, jaki dzień tygodnia dzieci lubią najbardziej. Rozdaje karteczki i prosi, aby narysowały, co lubią robić w tym dniu. Następnie wiesza arkusz szarego papieru z wypisanymi u góry dniami tygodnia: dzieci doklejają swoje ilustracje pod nazwą dnia, który rysowały. Wspólnie zastanawiają się, który dzień tygodnia i dlaczego lubi najwięcej dzieci w grupie, a który dzień i dlaczego jest najmniej popularny.
2. 7.Zakończenie zajęć – ewaluacja. Rysowanie uśmiechniętej buzi (zajęcia podobały się) lub smutnej (zajęcia nie podobały się) na arkuszu papieru z podpisem dnia w którym odbyły się zajęcia.